เราต้องเสียเวลาและพลังงานจำนวนมาก ไปกับการสนใจเรื่องคนอื่น หรือสิ่งอื่นที่ไม่ใช่ตัวเราอีกนานแค่ไหน ? จะมีสักกี่คนที่หาเวลาในแต่ละวัน เพื่อค้นหาและอยู่กับตัวเอง
ลองฝึกอยู่กับลมหายใจอุ่นๆ ของตัวเอง อยู่กับลมเย็นๆ ที่มาสัมผัสร่างกาย เพราะร่างกายและจิตใจก็ต้องการรางวัลจากเราเหมือนกัน ไม่เพียงแค่การปลอบประโลมจากอาหารหรือความสนุกสนานเท่านั้น แต่ #ร่างกายและจิตใจยังต้องการการพักผ่อนและความสงบเพื่อเติมพลังในการดำรงชีวิตต่อไป
ความสุขจากการทำกิจกรรมเล็กๆ น้อยๆ นอกเหนือจากการเรียน การทำงาน ก็เป็นหนทางหนึ่งในการหาความสุข แต่เป็นความสุขที่ต้องแลกกับความเหน็ดเหนื่อยและอยู่ได้ไม่นาน ไปเที่ยว ไปกิน ไปซื้อของด้วยใจที่วุ่นวาย อยู่กับเรื่องราวนอกตัวเมื่อเที่ยวเสร็จก็เหนื่อย กินอิ่มก็แน่นท้อง ซื้อเสร็จก็ยังอยากได้อย่างอื่นอีก
แต่เราเคยมีโอกาสอยู่นิ่งกับตัวเอง พักการคิดเรื่องราวของคนอื่นที่มากระทบเราบ้างไหม ลงสำรวจใจตัวเองว่าขณะนี้เป็นอย่างไรบ้าง เรากำลังร้องขออะไร ฟังคำตอบจากใจ ซึ่งเป็นคำตอบของโลกภายในตัวเรา อาจจะทำให้สัมผัสถึงความต้องการอะไรบางอย่าง
เช่น เราไม่เคยล่วงรู้มาก่อนว่าควรจะมอบความสนใจ ห่วงใย เอาใจใส่ และเป็นเพื่อนกับตัวเองบ้าง ไม่ใช่เพียงมองคนอื่นแล้วมาเปรียบเทียบ ตัดสินตัวเองหรือปล่อยให้อารมณ์เป็นนายควบคุมตัวเราจนนอกลู่นอกทาง
กายและใจคนเรามีพลัง มีความสามารถมากมาย หากรู้จักที่จะกลับไปเอาใจใส่ก็จะเป็นการเติมพลังให้ใจกลับมาคิดสร้างสรรค์ และทำสิ่งดีงามต่อตัวเราและคนรอบข้างได้
สู้ๆ นะ…รีบหาความสุขจากโลกภายในตัวเราให้เจอล่ะ
บางส่วนจากหนังสือ RELATIONSHIP ME MYSELF AND OTHERS คู่มือสร้างความสัมพันธ์ฉบับวัยทีน
หนังสือเล่มที่ 4 ในโครงการ Project L
